Нощта е млада, денят е къс,
не ми се мисли, хайде за бира.
Скотофоб съм и съм пълен гъз.
Мириша, но не се прибирам.
Защото вкъщи няма ток,
дори да има, пак е страшно.
Тъмно, мрачно, надежда йок
и само духа, ма е и прашно.
Скотофоб съм, ма съм и скот,
не ми се мисли, ни живее.
То па и то един живот,
ама да пукна все не смея.
Нощта е млада, денят е къс,
бирата свърши, дай ракия.
Оптимизъм трябва, трябва хъс,
ма има само скотофобѝя.
Няма коментари:
Публикуване на коментар